Πονοκέφαλος – Ημικρανία
Πονοκέφαλος – Ημικρανία
Αποκτήστε τον έλεγχο του προβλήματος
Ο πονοκέφαλος σαν σύμπτωμα είναι τόσο συνηθισμένο, ώστε μερικοί άνθρωποι να το θεωρούν σαν κάτι φυσιολογικό για την ζωή τους ή αφού έχουν εξαντλήσει αρκετές θεραπευτικές προσπάθειες, χωρίς αποτέλεσμα, να το έχουν αποδεχθεί. Στις Η.Π.Α. το 18% των γυναικών και το 6% των ανδρών πάσχουν από πονοκέφαλο ή ημικρανία, αλλά μόνον οι μισοί ακολουθούν κάποια θεραπευτική αγωγή.
Ο πιο κοινός τύπος πονοκέφαλου είναι ο Πονοκέφαλος Τάσης, αναπτύσσεται προοδευτικά, ενώ ο πόνος καλύπτει συνήθως ολόκληρο το κεφάλι, τον λαιμό και τους ώμους. Παρατηρείται έντονος μυϊκός σπασμός στην περιοχή του Αυχένα.
Η Ημικρανία αποτελεί σαφώς μια πιο δυσάρεστη κατάσταση. Πρόκειται για μια εξασθενητική κατάσταση, που χαρακτηρίζεται από σοβαρούς πονοκεφάλους, παράλληλα με άλλα συνωδά συμπτώματα . Επηρεάζει περίπου το 10% του πληθυσμού. Η πλειοψηφία είναι γυναίκες, ενώ οι μισές περίπου σχετίζουν τις ημικρανίες με τον ορμονικό τους κύκλο. Η ακριβής αιτία είναι άγνωστη. Εντούτοις οι ερευνητές πιστεύουν ότι οι κρίσεις έχουν να κάνουν με «χημικές αλλαγές» στον Εγκέφαλο. Σε αυτές τις αλλαγές εμπλέκονται αιμοφόρα αγγεία και συγκεκριμένα νευρικά κύτταρα του εγκεφάλου. Υπάρχουν δύο τύποι ημικρανίας: 1) Ημικρανία χωρίς «αύρα» (συνήθης ημικρανία). Αναφέρεται σε σοβαρό, παλμικό πονοκέφαλο, συνήθως γίνεται αντιληπτός στην μια πλευρά του κεφαλιού, με συνωδά συμπτώματα όπως είναι η απώλεια της όρεξης, ναυτία, εμετός, απέχθεια προς το φαγητό, δυσκοιλιότητα ή διάρροια. Αυτός ο τύπος αφορά εννέα στους δέκα ασθενείς. 2) Ημικρανία με «αύρα» (κλασσική ημικρανία). Χαρακτηρίζεται από διαταραχές της όρασης όπως είναι λάμψεις, ασύμμετρες γραμμές (zig zag), μαύρα σημεία ή μυρμήγκιασμα στα άκρα, ευαισθησία στο φως και τον θόρυβο. Ο μέσος όρος διάρκειας είναι 22 ώρες, ενώ ο μέσος όρος κρίσεων είναι 13 τον χρόνο.
Άλλος τύπος πονοκεφάλου είναι αυτός που οφείλεται σε Αυχενικό Σύνδρομο. Προκαλείται συνήθως από επαναλαμβανόμενη κακή στάση κατά την διάρκεια της εργασίας ή της ξεκούρασης, όπως είναι η ολίσθηση της κεφαλής προς τα εμπρός.
Σπάνια ο πονοκέφαλος είναι σύμπτωμα μιας επικίνδυνης για την ζωή του ασθενή πάθηση, όπως το εγκεφαλικό ανεύρυσμα, ο όγκος εγκεφάλου, κρανιοεγκεφαλική κάκωση, μηνιγγίτιδα, εγκεφαλίτιδα ή υψηλή αρτηριακή πίεση.
Οι μελέτες έχουν δείξει ποικιλία αιτιών που μπορούν να πυροδοτήσουν αυτές τις «χημικές αλλαγές» στο Νευρικό Σύστημα. Το άγχος, η δημιουργία μυϊκού σπασμού στην περιοχή του αυχένα (trigger points), διατροφικές συνήθειες, το κάπνισμα, το αλκοόλ (ιδιαίτερα το κόκκινο κρασί και η μπύρα), ορμονικές διαταραχές, θεραπεία με οιστρογόνα, η μόλυνση του περιβάλλοντος, η προσωπικότητα του ανθρώπου (υπέρμετρες φιλοδοξίες), οι αλλαγές στις συνήθειες (ύπνου, ωρών φαγητού κ.α.), η χρήση αντισυλληπτικών χαπιών, προσβλητικά λεκτικά ερεθίσματα, αλλαγή του καιρού, η κατάθλιψη κ.α.
Ένα εύλογο ερώτημα είναι πότε κάποιος που πάσχει από πονοκεφάλους πρέπει να επισκεφθεί έναν ειδικό αλλά και πως μπορεί να του περιγράψει την σοβαρότητα της κατάστασης του.
Θα πρέπει να επισκεφθείτε τον ιατρό σας όταν:
1- Έχετε τρεις ή περισσότερες κρίσεις πονοκεφάλου τον μήνα.
2- Έχετε ανάγκη παυσίπονου φάρμακου καθημερινά ή σχεδόν καθημερινά.
3- Μαζί με τον πονοκέφαλο έχετε δύσκαμπτό αυχένα ή πυρετό.
4- Ζαλίζεστε, είστε ασταθείς, υπάρχει διαταραχή της ομιλίας, αδυναμία, αισθητικές διαταραχές, σύγχυση.
5- Πονοκέφαλος μετά από κτύπημα στο κεφάλι.
6- Ο πονοκέφαλος πυροδοτείται από έντονη προσπάθεια, βήχα, σκύψιμο ή σεξουαλική δραστηριότητα.
7- Αλλάζει μορφή και υπάρχει συνεχής επιδείνωση των συμπτωμάτων.
Πολλές φορές υπάρχει η δυσκολία της περιγραφής των συμπτωμάτων και της αξιολόγησης της σοβαρότητας του προβλήματος. Για τον σκοπό αυτόν μια ομάδα ερευνητών έχει σχεδιάσει ένα ερωτηματολόγιο, όπου με βάση την βαθμολογία που συγκεντρώνει ο κάθε ασθενής μπορεί να αξιολογηθεί η βαρύτητα της κατάστασης του, αλλά και να αποτελεί το μέτρο σύγκρισης για την μελλοντική εξέλιξη του προβλήματος.
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Στα ερωτήματα που πρέπει να απαντήσουμε είναι: Θέλουμε να αντιμετωπίσουμε το σύμπτωμα ή την αιτία του προβλήματος; Προτιμούμαι να αντικαταστήσουμε τον φυσικό αμυντικό μηχανισμό του σώματος με «ειδικά φάρμακα» ή να τον ενισχύσουμε ώστε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα αποτελεσματικά, όπως εκείνος ξέρει καλύτερα από το οποιονδήποτε ειδικό;
Υπάρχουν πολλά και καλά φάρμακα για να προλάβουν ή να σταματήσουν τον πονοκέφαλο. Είναι όμως αυτός ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης;
Ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης ενός προβλήματος είναι να γνωρίσεις το πρόβλημα. Ο ασθενής πρέπει να ενημερωθεί για το πρόβλημα του, να καταλάβει τον μηχανισμό που το προκαλεί, ώστε να πάρει τον έλεγχο στα χέρια του, αντί να βρίσκει υποκατάστατα, που ενδεχομένως προσωρινά να του προσφέρουν ανακούφιση.
Το πρώτο βήμα για να γνωρίσει ο ασθενής το πρόβλημα του είναι το Ημερολόγιο του Πονοκεφάλου. Κάθε φορά που εμφανίζεται πονοκέφαλος θα πρέπει να καταγράφονται πληροφορίες, χρήσιμες τόσο για τον ίδιο τον ασθενή, όσο και για τον θεραπευτή που έχει την ευθύνη της θεραπευτικής προσέγγισης. Οι πληροφορίες που καταγράφονται είναι:
Ημερομηνία και ώρα.
Δραστηριότητες προ της εμφάνισης, όπως τι έφαγε, συναισθηματική φόρτιση, συνθήκες ύπνου και οτιδήποτε άλλο χρήσιμο.
Εντοπισμός του πόνου.
Περιγραφή του πόνου, πιεστικός, καυστικός κ.α..
Ένταση του πόνου, χρησιμοποίηση της κλίμακας του πόνου 1 έως 10, 1-3 ελαφρός, 4-5 μέτριος, 6-8 έντονος, 9-10 ανυπόφορος.
Διάρκεια.
Συνοδά συμπτώματα, ναυτία, ζάλη κ.α..
Προσπάθεια αντιμετώπισης, φάρμακα ή άλλα.
Αποτέλεσμα της προσπάθειας αντιμετώπισης ή άλλες παρενέργειες.
Ένα άλλο σημαντικό βήμα που πρέπει να κάνει είναι η βελτίωση της «λειτουργικότητας» του Νευρικού Συστήματος, αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την ενίσχυση του αμυντικού μηχανισμού του σώματος, που αποτελεί ίσως το πιο αξιόπιστο σύμμαχο που διαθέτει, ώστε αυτός να αντιμετωπίσει (όπως ξέρει καλύτερα από τον οποιδήποτε ειδικό) τα συμπτώματα <ΑΥΤΟΔΙΟΡΘΩΣΗ >. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω της ΚρανιοΙερής Θεραπείας του Dr John Upledger.
Ο Εγκέφαλος και ο Νωτιαίος Μυελός – οι δυο βασικές συνιστώσες του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος (ΚΝΣ) – απαιτούν ένα ισορροπημένο φυσιολογικό περιβάλλον, ώστε να λειτουργήσουν αποτελεσματικά. Τα οστά του κρανίου, του προσώπου, της σπονδυλικής στήλης, το ιερό οστό, οι μήνιγγες που περιβάλλουν τον Εγκέφαλο και τον Νωτιαίο Μυελό, το εγκεφαλονωτιαίο υγρό, μαζί με όλες εκείνες τις δομικές κατασκευές που συμμετέχουν στην παραγωγή και απορρόφηση του, σχηματίζουν το περιβάλλον όπου λειτουργεί το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα, και το ονομάζουμε ΚρανιοΙερό Σύστημα.
ΚΡΑΝΙΟ-ΙΕΡΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
Όπως υπάρχει ο παλμός του καρδιαγγειακού συστήματος, έτσι υπάρχει και ο παλμός του Κρανιοιερού συστήματος, που ονομάζεται κρανιοιερός ρυθμός. Εκφράζει τον ρυθμό παραγωγής και απορρόφησης του εγκεφαλονωτιαίου υγρού. Η συχνότητα του φυσιολογικά είναι 6 – 12 παλμοί το λεπτό. Μπορεί να γίνεται αντιληπτός σε ολόκληρο το σώμα, ιδιαίτερα όμως στην βάση του κρανίου, στην λεκάνη και τις φτέρνες. Ο ρυθμός αυτός είναι ιδιαίτερα απαλός, έτσι απαιτείται εκπαίδευση αλλά και εμπειρία, ώστε να γίνει αντιληπτός.
Κάτω από φυσιολογικές συνθήκες όλα τα οστά του κρανίου ακολουθούν τις ρυθμικές κινήσεις που συνοδεύουν τον κρανιοιερό ρυθμό. Αν για τον οποιοδήποτε λόγο, προκληθεί ελάττωση αυτής της κινητικότητας, τότε προκαλείται αύξηση της πίεσης που δέχεται ο εγκέφαλος, ο νωτιαίος μυελός, και το εγκεφαλονωτιαίο υγρό. Η λειτουργία του εγκέφαλου και του νωτιαίου μυελού βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην παραγωγή και μετάδοση ηλεκτρικών ερεθισμάτων. Αλλαγές στην πίεση που τους ασκείται προκαλεί δυσλειτουργία. Επηρεάζεται η τροφοδοσία του κεντρικού νευρικού συστήματος με θρεπτικές ουσίες καθώς και η απομάκρυνση των προϊόντων του μεταβολισμού. Αυτή η δυσλειτουργία μπορεί να εκφρασθεί με ποικιλία συμπτωμάτων, όπως είναι ο πονοκέφαλος ή ημικρανία.
Σκοπός μας είναι να αναγνωρίσουμε αυτήν την δυσλειτουργία και να την ανατάξουμε. Με ένα απαλό άγγιγμα ένας εκπαιδευμένος θεραπευτής μέσω του κρανιοιερού ρυθμού μπορεί να εντοπίση την περιοχή της δυσλειτουργίας και με ήπιους χειρισμούς βάρους 5 gr, να αποκαταστήσει την ελαστικότητα του συστήματος. Έτσι ενισχύεται η «λειτουργικότητα» του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος, ενισχύεται ο φυσικός αμυντικός μηχανισμός του οργανισμού, με αποτέλεσμα την αντιμετώπιση του αίτιου που προκαλεί τα συμπτώματα και όχι την προσωρινή ανακούφιση τους.
Συμπληρωματικά ο ασθενής θα πρέπει να ακολουθεί ένα πρόγραμμα αεροβικής άσκησης. Δηλαδή δραστηριότητες μικρής έντασης αλλά μεγάλης αξίας. Στατικό ποδήλατο, περπάτημα, κολύμπι, κ.α. είναι δραστηριότητες που δεν κουράζουν αλλά προκαλούν την παραγωγή ενδορφίνης, μιας χημικής ουσίας του σώματος που ελαττώνει τον πόνο και βελτιώνει την διάθεση.
ΠΟΣΕΣ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ;
Ποικίλουν από άνθρωπο σε άνθρωπο και από περιστατικό σε περιστατικό. Η θεραπεία περιλαμβάνει το βασικό στάδιο (τρεις θεραπείες την 1η βδομάδα, δυο θεραπείες την 2η βδομάδα, μια θεραπεία την 3η βδομάδα, μία θεραπεία μετά από 15 ημέρες, και στην συνέχεια μια θεραπεία τον μήνα για έξη μήνες). Σε αυτό το βασικό στάδιο έχουμε επιτύχει την αποκατάσταση της λειτουργικότητας του ΚρανιοΙερού Συστήματος και επανεκτιμούμε την κατάσταση του ασθενή. Στην συνέχεια έχουμε την φάση της συντήρησης του αποτελέσματος (μια θεραπεία το εξάμηνο).
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΤΕΝΔΕΙΞΕΙΣ - ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ;
Αν και πρόκειται για μέθοδο που χρησιμοποιεί ήπιους χειρισμούς, μερικοί ασθενείς μπορεί να νιώσουν κακουχία αμέσως μετά τις πρώτες κυρίως θεραπείες. Αυτό συμβαίνει επειδή το σώμα, καθώς μπαίνει στην φάση της απελευθέρωσης, επαναφέρει στην “μνήμη” του ένα παλιό τραύμα, που μπορεί να είναι μεν θεραπευμένο, όμως είναι “καταγεγραμμένο” ως αίσθηση στην «μνήμη» του νευρικού συστήματος και όταν υπάρχουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις επανέρχεται, δημιουργώντας ένα είδος ευαισθησίας στην συγκεκριμένη ή άλλες γειτονικές περιοχές. Ωστόσο αυτό το φαινόμενο διαρκεί μόνο για μερικές ημέρες.
Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε την πιθανότητα κακής τεχνικής του θεραπευτή. Για τον λόγο αυτόν επιλέγουμε θεραπευτή εκπαιδευμένο κατάλληλα από το Διεθνές Ινστιτούτο Upledger, που ίδρυσε ο εμπνευστής αυτής της θεραπείας Dr. John Upledger.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: www.craniosacral.gr
